- nastawa
- ж камінна плита вівтаря
Praktyczny słownik polsko-ukraiński. 2014.
Praktyczny słownik polsko-ukraiński. 2014.
nastawa — ż IV, CMs. nastawawie; lm D. nastawaaw 1. archit. «część ołtarza nad stołem, często rozbudowana architektonicznie i bogato rzeźbiona» 2. jęz. «moment wstępny artykulacji każdej głoski, uruchomienie narządów artykułujących daną głoskę» 3. techn.… … Słownik języka polskiego
bukszpir — m IV, D. u, Ms. bukszpirirze; lm M. y żegl. «przedłużenie bukszprytu; przednia nastawa bukszprytu» ‹hol.› … Słownik języka polskiego
dyptyk — m III, D. u, N. dyptykkiem; lm M. i 1. «dwie tabliczki połączone zawiasami, zamykające się jak książka, zwykle prostokątne; w starożytności służyły jako tabliczki do pisania» 2. szt. «dwuskrzydłowy ołtarzyk przenośny, z kości słoniowej lub… … Słownik języka polskiego
ołtarz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) «miejsce składania ofiar kultowych znane prawie we wszystkich religiach, pierwotnie w formie wzniesienia z ziemi, kamienia itp.; u chrześcijan: stół ofiarny przeznaczony do odprawiania mszy, niekiedy z nastawą… … Słownik języka polskiego
retabulum — n VI; lm M. retabulumla, D. retabulumlów szt. «nastawa ołtarzowa, zdobiona rzeźbami i malowidłami, ustawiona w tylnej części ołtarza na mensie» ‹łac.› … Słownik języka polskiego